Elk van ons heeft ideeën / beelden in haar hoofd, over zichzelf, over anderen, over het leven…

Dat zijn dingen die gevormd zijn door je voorgeschiedenis, je bent ze doorheen je jeugd en je levenspad gaan geloven. Over wat je waard bent bijvoorbeeld. Of anderen te vertrouwen zijn. Over hoe het leven jou wel of niet steunt. Over geld. Over wat je verdient; in hoe anderen met jou omgaan. Over hoe je wel of niet moet zijn om verbinding met anderen te krijgen en behouden. Die ideeën draag je (onbewust) uit.

In je handelen, in de keuzes die je maakt enz. Je bent je er misschien niet bewust van omdat ze zo diep verscholen zitten, maar ze sturen je wel in wat je doet en laat. Dat kan er toe leiden dat je bevestiging zoekt bij klanten via perfectionisme.

Of dat je te weinig vraagt voor je diensten. Dat je niet in jezelf gelooft en dus kansen aan je laat voorbij gaan en er zelf geen creëert. Dat kan zijn dat je anderen gaat pleasen omdat dat jouw gekwetste zelfbeeld bevestigt. En zo creëer je uitputting, teleurstelling, pijn, demotivatie… je ondermijnt jezelf onbewust terwijl je eigenlijk hunkert naar bevrijding en verlossing.

People pleasing, geen neen kunnen zeggen, perfectionisme enz.

Het zijn beschermingsmechanismen. Onbewuste verdedigingsmechanismen. Je wilt een pijn van vroeger niet opnieuw voelen. Ze hebben een goede bedoeling. Namelijk jou beschermen tegen die pijn van vroeger. Het zijn pogingen van jouw zenuwstelsel om je tot rust te brengen, om ruimte te creëren, om te reguleren, om te overleven.

Het zijn verlangens van jouw innerlijke kind, het is niet wat jouw klanten persé nodig hebben. Deze dynamieken kunnen te maken hebben met ervaringen uit je kindertijd, hoe je op deze wereld bent gekomen, als kleine baby.

Of wat je zelfs al als embryo bent gaan doen, opdat jouw zorggever ontspande, zodat jij ook kon ontspannen. (Niet elke baby heeft de tijd gekregen om zich te oriënteren / te settelen bij zijn / haar begin van het leven, omdat de geboorte of verwekking in een haast verliep).

Toen je als ziel kwam in de baarmoeder of toen je geboren werd, was het misschien zo hectisch, waardoor jou als baby niet werd toegestaan om JOUW tijd te kunnen nemen, om jouw ritme te vinden om te oriënteren in de nieuwe situatie.

Het kan ook te maken hebben met hoe jouw brein als HSP werkt; dat je “als vanzelf” rekening gaat houden met de ander en wat het grotere geheel nodig heeft om harmonieus te functioneren.

En dat kan meemaken dat je vandaag gaat people pleasen als coach of therapeut.

Waardoor je moeilijk grenzen kan aangeven, of jezelf toont zoals de ander verwacht. In wat je tolereert van klanten, met je prijszetting, de momenten waarop je bereikbaar bent, extra’s geven die je niet aanrekent, of te veel stuff van de ander gaan verwerken en overnemen…

Maar … Je mag voor jezelf minstens even goed zorgen als voor je klanten

Want als je dat niet doet, gaat dat vroeg of laat een impact hebben op jouw motivatie en energie.